ز هر چه غیر یار استغفرالله...

یا شاهد کل نجوی

چگونه سر بلند کنیم و بخواهیم که هیچ چیز را باقى نگذاشته‏ ایم، حتّى از دل خود که باید قلمرو حکومت حق و عرش خدا باشد بتخانه درست کرده‏ ایم، آنجا که او سلامت قلب ما را مى‏ خواهد و با صراحت مى‏ گوید هیچ چیز براى شما کارگشا و نافع نیست مال و فرزند شما به کار شما نمى ‏آید من چه آورده‏ ام؟ 

یَوْمَ لایَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُون الّا مَنْ اتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلیمٍ*

تنها هنگامى این امکانات و نعمت‏ها نافع مى‏شود که تو با قلب سالم به سوى خدا بیایى. و قلب سالم قلبى است که رشید است که رشد، علامت سلامت است. و رشد به وسعت و وسعت به احاطه مى‏رسد. و دلى که احاطه داشته باشد صبور است و ثابت است به بهترین احوال دست مى‏ یابد که در دعا مى‏ خواهى: حَوِّلْ حالَنا الى‏ احْسَنِ الْحال

مرحوم استاد علی صفایی حائری (عین صاد)

*سوره شعرا/ ٨٨ و ٨٩

سال قبل عرفه همه اش می گفتم "خدایا بده! خدایا بده!" امسال اما همه اش می گم: "خدایا بگیر! خدایا بگیر!" همون پارسالی ها رو هم بگیر!

در این روز عرفه خیلی التماس دعا دارم...